کد مطلب:16845
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:7
چرا ترانه هاي خارجي حرام است ولي سرودهاي داخلي كه همه خواننده هايش زنها هستند حرام نيست و محرك نيست
شرع مقدس اسلام داراي احكام و حلال و حرام هايي است. اگر بنا باشد كه هيچ حساسيتي روي حرام نباشد، پس فلسفه حرمت چيست؟ مي توان چنين پيشنهاد كرد كه اصلاً مرز حلال و حرام برداشته شود تا حساسيتي به وجود نيايد؟ چنين فلسفه اي بيشتر شبيه سيستم هاي ليبراليستي غربي است تا آنچه كه مقتضاي شريعت است. البته مسلماً شما تنها در محدوده موسيقي چنين نظري داريد؛ ولي برادر عزيز! اگر موسيقي لهوي و آنچه كه تنها مروّج فساد و حيوانيت است حرام مي باشد، معنايش اين است كه نبايستي ترويج گردد و محدوديت هاي قانوني بايد سد راه آن باشد. تصوّر اين كه اگر آزاد باشد، خود به خود چنين و چنان خواهد شد، ساده انديشي است، چرا كه ميل آدمي به انحراف و غفلت بسيار است و لذا به آساني فحشا و گناه شيوع مي يابد ولي كارهاي سازنده با سختي و زحمت به پيش مي رود. معصوم(ع) فرمود: {Mبهشت به مكاره و سختي ها پوشانده شده و دوزخ به لذتها و شهوات نفساني M} در هر صورت معيار در حرمت موسيقي مناسب بودن آن با مجالس لهو و داشتن مضامين فسادانگيز و اغواكننده است.
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.